CARACH ANGREN-THIS IS NO FAIRYTALE (Album Review)
Oι Carach Angren έπειτα από 3 χρόνια απουσίας στην δισκογραφία, αποφάσισαν φέτος να κυκλοφορήσουν έναν δίσκο που μοιάζει σαν παραμύθι, αλλά όπως λένε και οι ίδιοι μέσω του τίτλου τους δεν είναι. Είναι μια σκοτεινή στοιχειωμένη ιστορία γεμάτη πόνο και παράνοια. Ένα θρίλερ με πρωταγωνιστές έναν πατέρα αλκοολικό μια μάνα τοξικομανή δυο παιδιά που ζουν μέσα στην βία που ενώ προσπαθούν να αποδράσουν ένα σωρό αποκρουστικά θεάματα συναντιούνται στον δρόμο τους και λίγο πριν τον θάνατο αισθάνονται την γεμάτη οινοπνευμα ανάσα του πατέρα τους. Μια ανάσα που τονίζει ότι τίποτα δεν είναι παραμύθι και τίποτα δεν είναι σαν το σπίτι μας.
Το τέταρτο κατά σειρά λοιπόν έργο τους έχουν μια τέτοια υπόθεση που το καθένα κομμάτι από τα εννέα του δίσκου είναι ένα κεφάλαιο σε αυτή την φρικιαστική ιστορία.
H μουσική έχει έναν απόκοσμο μελωδικό χαρακτήρα ενώ οι στίχοι μας δημιουργούν εικόνες, τόσο ζωντανές ώστε να μπούμε στο "ζουμί". Ο Seregor τόσο στις κιθάρες όσο και πίσω από το μικρόφωνο έχει πραγματικά την ικανότητα και στις συνθέσεις, που για πρώτη φορά φαίνονται πιο τεχνικές όργανο του, αλλά καταφέρνει και εναλλάσσει τόσο θεατρικά την φωνή του και να δίνει "ζωή" στον κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά.
Ο Ardek για άλλη μια φορά μεγαλούργησε στις συμφωνικές του δημιουργίες, και το κλασσικό του στυλ στα πλήκτρα πάει "γάντι" με τα παγερά και κοφτά black metal riffs του Seregor, ενώ ο αδερφός του, Namtar, πίσω από το drumkit παίζει δαιμονισμένα γρήγορα δίνοντας μεγαλύτερη ένταση στο συνολικό αποτέλεσμα.
Εννέα κομμάτια σαν τις εννέα πύλες της Κόλασης, το ένα καλύτερο από το άλλο, με προσωπικά αγαπημένα τα "There's No Place Like Home", το "When Crows Tick The Windows" και το "Possessed By A Craft Of Witcherry", δίνουν στο black metal άλλη διάσταση, φέρνοντας σε μερικά σημεία με Septicflesh ή Dimmu Borgir, αλλά χωρίς κανείς να μην μπορεί να αμφισβητήσει την πρωτοτυπία τους και το δικό τους στοιχείο... Για το επόμενο πόνημα τους ο πήχης ανεβαίνει, το ίδιο και η ανυπομονησία μας.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Oι Carach Angren έπειτα από 3 χρόνια απουσίας στην δισκογραφία, αποφάσισαν φέτος να κυκλοφορήσουν έναν δίσκο που μοιάζει σαν παραμύθι, αλλά όπως λένε και οι ίδιοι μέσω του τίτλου τους δεν είναι. Είναι μια σκοτεινή στοιχειωμένη ιστορία γεμάτη πόνο και παράνοια. Ένα θρίλερ με πρωταγωνιστές έναν πατέρα αλκοολικό μια μάνα τοξικομανή δυο παιδιά που ζουν μέσα στην βία που ενώ προσπαθούν να αποδράσουν ένα σωρό αποκρουστικά θεάματα συναντιούνται στον δρόμο τους και λίγο πριν τον θάνατο αισθάνονται την γεμάτη οινοπνευμα ανάσα του πατέρα τους. Μια ανάσα που τονίζει ότι τίποτα δεν είναι παραμύθι και τίποτα δεν είναι σαν το σπίτι μας.
Το τέταρτο κατά σειρά λοιπόν έργο τους έχουν μια τέτοια υπόθεση που το καθένα κομμάτι από τα εννέα του δίσκου είναι ένα κεφάλαιο σε αυτή την φρικιαστική ιστορία.
H μουσική έχει έναν απόκοσμο μελωδικό χαρακτήρα ενώ οι στίχοι μας δημιουργούν εικόνες, τόσο ζωντανές ώστε να μπούμε στο "ζουμί". Ο Seregor τόσο στις κιθάρες όσο και πίσω από το μικρόφωνο έχει πραγματικά την ικανότητα και στις συνθέσεις, που για πρώτη φορά φαίνονται πιο τεχνικές όργανο του, αλλά καταφέρνει και εναλλάσσει τόσο θεατρικά την φωνή του και να δίνει "ζωή" στον κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά.
Ο Ardek για άλλη μια φορά μεγαλούργησε στις συμφωνικές του δημιουργίες, και το κλασσικό του στυλ στα πλήκτρα πάει "γάντι" με τα παγερά και κοφτά black metal riffs του Seregor, ενώ ο αδερφός του, Namtar, πίσω από το drumkit παίζει δαιμονισμένα γρήγορα δίνοντας μεγαλύτερη ένταση στο συνολικό αποτέλεσμα.
Εννέα κομμάτια σαν τις εννέα πύλες της Κόλασης, το ένα καλύτερο από το άλλο, με προσωπικά αγαπημένα τα "There's No Place Like Home", το "When Crows Tick The Windows" και το "Possessed By A Craft Of Witcherry", δίνουν στο black metal άλλη διάσταση, φέρνοντας σε μερικά σημεία με Septicflesh ή Dimmu Borgir, αλλά χωρίς κανείς να μην μπορεί να αμφισβητήσει την πρωτοτυπία τους και το δικό τους στοιχείο... Για το επόμενο πόνημα τους ο πήχης ανεβαίνει, το ίδιο και η ανυπομονησία μας.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου